आता साऱ्यांनाच प्रतीक्षा लोकार्पणाची ‘ती’ आहे अप्रतिम पण; तिचा काही मुहूर्त निघेना…!

157

तीचं सौंदर्य आत अन् बाहेर घाटदार असं आहे. ती अप्रतिमही आहे. ती एका दृष्टीतही भरते. तिला बघितलं तर, एकटक न्याहाळत राहावं, असं वाटायला लागते; पण तिचा काही मुहूर्त निघेना. कोण असेल ही लावण्यवती? ‘ती’ दुसरी तुसरी कुणी नव्हे तर ती आहे, मूल येथील नवीन शासकीय विश्राम गृह इमारत.
        हल्ली ‘ती’ मनातल्या मनात कुढत आणि बोलत असते. मी सुंदर दिसतेच. माझ्याकडे नकळत येणारा प्रत्येक जण मला बघून आकर्षित होतो. मला एक नजर बघतोच; पण माझं नशिबच फुटकं अन् दुर्दैवी ! माझ्या सदनात कुणी येईना. का, तर म्हणे उद्घाटन व्हायचं आहे माझं. माझं काम काळात सुरू झालं अन् आता माझं लोकार्पण होईल, असं वाटायला लागलं होतं. तशा हालचालीसुद्धा सुरू झाल्या होत्या; 
       दिवसांमागून दिवस चालले, मात्र ‘मी’ अजूनही त्या सुंदर दिवसाची अजूनही प्रतीक्षा करीत आहे.! अशी व्यथा आहे  नवीन तयार झालेल्या मूल येथील नवीन शासकीय विश्राम गृह इमारतीची. आता फक्त या इमारतीच्या लोकार्पणाची प्रतीक्षा आहे.